حس بویایی از بین می رود!

میوه – دانشمندان اخیراً مطالعه ای بر روی دو نوع بو انجام داده اند و یافته ها نشان می دهد که افراد ممکن است به تدریج حس بویایی خود را از دست بدهند.

به گزارش فرارو عطرها مواد شیمیایی وارد شده به سوراخ بینی را تشخیص می دهند، اما گیرنده های بو در افراد مختلف بسیار متفاوت است. مطالعه قبلی در سال 2013 نشان داد که هر دو فرد بیش از 30 درصد تفاوت فعالیت در ژن‌های بویایی داشتند. این کشف توضیح می دهد که چرا برخی افراد ممکن است بوی آن را بسیار ناخوشایند یا ناخوشایند بدانند.

یک مطالعه جدید به رهبری بینجی لی از موسسه تغذیه و سلامت شانگهای نشان داد که 1000 چینی و 364 ساکن نیویورک 10 بو را استشمام کردند. آنچه را که دو نفر، از جمله آن دو، متفاوت می فهمند یا اصلا نمی دانند. یک ماسک مصنوعی به نام گالاکتوزاید و یک مولکول کلیدی مرتبط با بوی بدن انسان. یافته های آنها از فرضیه قبلی حمایت می کند که حس بویایی انسان ممکن است در طول زمان بدتر شود، که نشان می دهد گیرنده های بویایی ما ممکن است به دلیل تغییرات ژنتیکی تغییر کنند.

محققان که قدرت و شادی عطر را در 100 درجه ارزیابی کردند، تنوع ژنتیکی ژن‌های رایحه شرکت‌کنندگان را بررسی کردند و امیدوار بودند که تغییراتی در درک مردم از این عطر پیدا کنند. و همکاران می نویسند: «مقایسه این اختلاف نظرها با تفاوت های ژنتیکی به ما امکان می دهد نقش گیرنده های بو را شناسایی کنیم. بر این اساس، تیم تحقیقاتی دو گیرنده بو جدید را شناسایی کردند. galactoid می داند یا یک رایحه خالص، شیرین، پودری و ماده شیمیایی 3M2H است که در بسیاری از عطرها استفاده می شود. یکی از 120 عطر بدن انسان.

جهش در ژن‌های کدکننده این گیرنده‌ها بر نحوه درک افراد بوها به‌شدت یا شدید تأثیر می‌گذارد، اما ژنتیک تنها بخش کوچکی از تفاوت را توضیح می‌دهد. لی و دیگران این دو جهش ژنتیکی جدید و 27 جهش شناخته شده مرتبط با بیماری و تکامل هر جهش به ژنوم را بررسی کردند و اینکه آیا این جهش ها حس بویایی انسان را کم و بیش حساس می کند یا خیر. او می نویسد: “وقتی همه گونه های ژنتیکی منتشر شده مربوط به آگاهی از بو را خلاصه می کنیم، متوجه می شویم که افرادی که گیرنده هایی دارند که بوی مشابهی با اجدادشان دارند، حس بویایی قوی تری دارند.” در واقع، اجداد این افراد گیرنده معطرتری نسبت به نمونه های مورد مطالعه داشتند. محققان می‌گویند: «اگرچه هدف این مطالعه این نیست، اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که پستانداران، به‌ویژه عطرهای انسانی در حال کاهش هستند».

البته این ایده جدیدی نیست زیرا یک فرضیه قدیمی وجود دارد که می گوید وقتی بینایی جزء جدایی ناپذیر ما می شود، افراد به تدریج حس بویایی خود را از دست می دهند. این نظریه با این واقعیت تقویت می‌شود که صدها ژن معطر در انسان و برخی پستانداران نسبت به موش‌هایشان پست‌تر هستند و این نشان می‌دهد که نیمی از ژن‌های بویایی دیگر کارایی ندارند.

با این حال، این تصور که حس بویایی انسان به تدریج محو می شود مدت ها مورد بحث بوده است. محققان دیگر پیشنهاد کرده‌اند که حس بویایی آن‌قدر که فکر می‌کنیم بد نیست و مطالعات نشان داده‌اند که با وجود اینکه ژن‌های کمتری نسبت به سایر حیوانات داریم، هنوز هم می‌توانیم بوی انسان را از حیوانات دیگر تشخیص دهیم. بهتر از. جان مک گان، عصب شناس دانشگاه راتگرز در سال 2017، او نوشت: “مانند سایر پستانداران، انسان می تواند بوهای بیش از حد را تشخیص دهد و حتی مسیرهای بو را در یک فضای باز دنبال کند.” او اضافه کرد؛ کلید تعداد ژن ها نیست، بلکه تعداد ژن ها یا تعداد نورون های انسانی است.

آسیفه مجید، روانشناس دانشگاه رادبود او در سال 2017 نیز گفت: «یک مطالعه معمولی [بویایی]این عطر بر شرکت کنندگان غربی تمرکز دارد که در فرهنگی زندگی می کنند که به خوبی تعریف نشده است. با این حال، مردم در سایر نقاط جهان به دلیل فرهنگ خود، در شناسایی رایحه ها و برچسب زدن آنها بهتر هستند. به طور کلی، بین دانشمندان بر سر این نظریه رایج که حس بویایی انسان به تدریج کاهش می یابد، اتفاق نظر وجود ندارد، اما بینگ جی لی و همکارانش معتقدند علم ژنتیک این فرضیه را تایید می کند. نتایج این مطالعه در مجله ژنتیک PLOS منتشر شده.

منبع die sciencealert

ترجمه: مصطفی جورفی-فارورو