دادستان کل ترامپ نامه ای از سرزمین هیچ مردی ارسال کرد

خاطرات ویلیام پی بار – که روز سه شنبه منتشر شد – هفت دهه را در بر می گیرد، اما به طور اجتناب ناپذیری تحت سلطه دو سال دادستان کل او در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا است. سرسخت ترین مدافعان و خشن ترین مخالفان ترامپ، روایت او از آن سال ها را با تشنگی می خوانند. بعید است که راضی کند.

به همان اندازه بعید است که بر Barr’s پیروز شود خود را منتقدان، از جمله کسانی که از نحوه ترک کارش با دولت ترامپ (اواخر سال 2020) خشمگین شده بودند و از نحوه به دست آوردن آن در وهله اول (نامزدی در اواخر سال 2018) وحشت کردند.

بار در اصل نامه ای از No Man’s Land نوشته است.

بار به طور متناوب بین سرزنش کننده و تبرئه کننده، بین دلسوز و عصبانی به نظر می رسد. او تخلفات ترامپ را فهرست می کند، اما او را به عنوان آخرین قربانی رسانه های نادرست و «چپ رادیکال» معرفی می کند.

بار گزارش می‌دهد که در پایان دوره ترامپ، رئیس‌جمهور با توجه به توصیه‌های «کارهای ضربتی» «تسلطش را از دست داده» و «شیدایی و غیرمنطقی» و «خارج از ریل» شده است. با این حال بار فکر می‌کند که ترامپ می‌توانست در سال 2020 با «تعدیلی جزئی در رفتارش» برنده شود و او آرزو می‌کند که می‌شد.

عنوان بار، یکی پس از دیگری لعنتی: خاطرات یک دادستان کل خلاصه کار قبلی را نقل می کند. اما به سختی می توانست به اندازه بارر طوفانی باشد. و آن طوفان هنوز به پایان نرسیده است.

بار قرار نیست با کتابی که تردیدها در مورد انتخابات 2020 را بی اساس (با استفاده از اصطلاحی برای مدفوع گلخانه) رد می کند، به لطف ترامپ بازگردد. همچنین پس از این بحث که حزب جمهوری خواه باید رهبر جدیدی در سال 2024 پیدا کند و ادامه دهد، او به مارآ لاگو دعوت نخواهد شد.

بار در مقاطع مختلف از ترامپ به عنوان “فرزند” یاد می کند و از “کوچک بودن مکرر و سبک بیش از حد بحث برانگیز” او ابراز تاسف می کند. او به ما اطمینان می‌دهد که «نگه داشتن انرژی و خون غیر خدایی لازم بود [Trump] او همچنین خاطرنشان می‌کند که ترامپ با مردم به‌عنوان «ظروف» رفتار می‌کرد و به نظر می‌رسید که اغلب به صحت اظهارات خود اهمیت چندانی نمی‌داد. وحشیانه ترین محکومیت ها

و بار همچنین معتقد است که ترامپ می‌توانست «سبک حکومتی سازنده‌تر و حل‌ال مشکلات» را ایجاد کند، اگر فقط «حسن نیت اندکی از طرف مقابل» به او نشان داده می‌شد.

بار می‌گوید فکر می‌کند ترامپ «اهمیت دین در سلامت ملت ما را درک عمیقی دارد» و «خود را در حال دفاع از نظم قانون اساسی و ارزش‌های سنتی آمریکا در برابر حملات تمامیت‌خواهانه فزاینده جناح رادیکال می‌دانست. حزب دمکرات. .

بنابراین لعنت زیادی برای دور زدن وجود دارد یکی پس از دیگری لعنتی، بسیاری از آن به لحن و لحن فرهنگ معاصر آمریکا پرداخته است. او اصرار دارد که تدوین‌کنندگان بر این باورند که دموکراسی فقط در کشوری می‌تواند کار کند که “مذهبی و اخلاقی” باشد – و بار آشکارا معتقد نیست که بدون مذهبی بودن می‌تواند واقعاً اخلاقی باشد.

با ترک کشتی که داوطلب خدمت شد

بار در آن دوره تاریک و طوفانی پس از انتخابات نوامبر 2020، زمانی که ترامپ هر عنصری از دولت را که می توانست در جنگ بر سر نتایج انتخابات به خدمت بگیرد، دولت را ترک کرد. بار بازگو می کند که به او گفته است که تلاش های جدی FBI و وزارت دادگستری برای یافتن شواهدی مبنی بر کلاهبرداری قابل توجه هیچ کدام را پیدا نکرده است. ترامپ به سادگی شکست خورده بود.

ترامپ از این موضوع عصبانی بود، اما زمانی که بار به آسوشیتدپرس همین حرف را زد، رابطه بین دو مرد واقعا پاره شد. بار پس از آن با رئیس جمهور ملاقات کرد و گفت که او پیشنهاد استعفا داد و ترامپ در حالی که فریاد می زد: “پذیرفته شد” روی میز کوبید. بار می‌گوید که آن روز کاخ سفید را ترک کرد و دو تن از دستیاران ارشد ترامپ از او استقبال کردند. چند روز بعد، استعفای بار مورد مذاکره قرار گرفت و پذیرفته شد.

بار پس از تایید در اوایل سال 2019، مدت کوتاهی پس از اخراج اولین دادستان کل خود، جف سشنز، سناتور سابق آلاباما، بار به مقام عالی در عدالت رسید. سشنز که اولین سناتوری بود که در سال 2015 از ترامپ حمایت کرد، وقتی او رابرت مولر، بازرس ویژه وقت، رابرت مولر، مدیر سابق اف‌بی‌آی که برای تحقیق درباره دخالت روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016 منصوب شده بود، اخراج نکرد یا با او مداخله نکرد، از او ناراحت شد.

بار در حالی که هنوز یک شهروند خصوصی بود وارد این معرکه شد. او این کار را با ارسال یادداشتی 19 صفحه ای به وزارت دادگستری در ژوئن 2018 در مورد انتقاد از تحقیقات روسیه و تعیین یک بازرس ویژه انجام داد. اما این یادداشت خصوصی منتشر شد زیرا بار فقط یک وکیل بازنشسته دیگر نبود – او در یک دولت قبلی جمهوری خواه دادستان کل بود. این یادداشت غیرمعمول بیش از چند ناظر را به عنوان یک درخواست شغلی مورد توجه قرار داد و در پاییز همان سال ترامپ سشنز را اخراج کرد و بار را به جای او منصوب کرد.

مدت کوتاهی پس از آن، مولر گزارش خود را تکمیل کرد و آن را با توجه به شرایط انتصابش نزد بار تسلیم کرد. این به بار امکان داد تا قبل از اینکه رسانه ها یا هر کس دیگری آن را ببینند، این گزارش را توصیف کند، و او از این فرصت استفاده کرد تا دو سال کار مولر و تیمش را به تصویر بکشد.

گزارش مولر دارای شواهد گسترده ای از دخالت روسیه و موارد متعددی بود که به نظر می رسید مانع اجرای عدالت از سوی رئیس جمهور باشد. اما شواهدی دال بر یک توطئه جنایتکارانه بین روس ها و کمپین ترامپ پیدا نکرد. بار این را اساساً یک تبرئه خواند. ترامپ آن را «تبرئه کامل» خواند.

مولر به زودی با شخصیت بار مخالفت کرد و گفت که “به طور کامل زمینه، ماهیت و ماهیت” تحقیقات را در بر نمی گیرد. و هنگامی که از مولر پرسیده شد که آیا رئیس جمهور مرتکب جرمی شده است یا خیر، مولر بارها خاطرنشان کرد که سیاست وزارت دادگستری که به دهه 1970 بازمی‌گردد مانع از آن می‌شود که حتی در زمان ریاست جمهوری به اتهام جنایی علیه رئیس‌جمهور فکر کند.

بار ماه ها بحث و جدل در مورد نحوه رسیدگی به موضوع روسیه را پشت سر گذاشت، که در این خاطرات او همچنان آن را “حقه روسی” می نامد. او همچنین از عملکرد ترامپ در مورد ماجرای اوکراین در سال 2019 که منجر به اولین استیضاح وی شد، دفاع می کند. ترامپ ظاهراً از کمک نظامی به اوکراین خودداری کرده بود تا این کشور را وادار کند تا درباره برخی از دشمنان سیاسی ترامپ، از جمله حریف آینده جو بایدن و پسرش هانتر تحقیق کند.

اما حتی دفاع سرسختانه بار از ترامپ در هر دو مورد، او را در برابر گرمای ترامپ در مورد یک موضوع مرتبط مصون نمی کند. ترامپ و یارانش – حتی اکنون – از سرعت و محصول تحقیقات درباره رفتار FBI در آغاز تحقیقات روسیه خشمگین هستند. بار در سال 2019 یک وکیل ایالات متحده را برای بررسی همه این موضوع منصوب کرده بود و ترامپ و بسیاری از رسانه های محافظه کار خواهان نتایج آن قبل از انتخابات 2020 بودند.

بار در سراسر کتاب خود با حرکات وکیل بسیار ماهر خط بین جناح های مختلف متخاصم را طی می کند. او در خواندن قانون، یافتن نیازهای خود در آن و ارائه تفسیر خود به عنوان تفسیر آشکارا صحیح استاد است.

ما همچنین او را اغلب به عنوان یک سخنور حقوقی می بینیم که کلمات را به دقت تجزیه می کند تا با هدفش مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال، او ترامپ را “مسئول” جمعیتی می داند که در ژانویه به ساختمان کنگره حمله کردند. 6 اما آنها را “تحریک” نکرد، بنابراین دلیلی برای متهم کردن رئیس جمهور سابق وجود ندارد.

البته، این طرز فکر، این نمایش دقت و دقت وکالتی، تنها باعث خشم پارتیزان های هر دو طرف خواهد شد که صرفاً از او می خواهند دشمن را بزند.

نه فقط «یک کتاب دیگر ترامپ»

با برداشتن یک قدم به عقب، این صرفا «یک کتاب ترامپ دیگر» نیست، اگرچه ترامپ حضوری تکراری و متحرک است. و نه صرفاً در برابر دشمنان خود بار (اگرچه بخش بزرگی از آن چنین است).

این یک کتاب بار است. این یک زندگی نامه است با جنبه هایی، از جمله خاطرات او از سختی های مهاجرت پدربزرگ و مادربزرگش، حرفه تحصیلی پدر و مادرش و ارادت دوران کودکی خود به باله. بار به وضوح آن را یک داستان موفقیت آمریكا می داند.

اما بخش‌های حس خوب کتاب جای خود را به بخش‌های بحث برانگیزتری از تاریخ شخصی بار می‌دهد. اینها شامل بازگویی تلخ او از اعتراضات دانشگاهی است که دوران دانشجویی او را در دانشگاه کلمبیا در اواخر دهه 1960 مختل کرد. بار به گروهی از دانشجویان پیوست که در مقابل معترضان جنگ ویتنام که ساختمان‌های دانشگاه را در سال 1968 اشغال کردند، مقاومت فیزیکی می‌کردند.

در یک نقطه، زمانی که یک رویارویی در دانشگاه تبدیل به یک غوغا می‌شود، بار به یاد می‌آورد که در دعوا بوده است اما «در پشت یک فوتبالیست بزرگ قرار گرفته است که با چنان مهارت شگفت‌انگیزی بازی می‌کرد که من هرگز مجبور به انجام کاری جز هل دادن مردم نشدم».

این تصویر ممکن است به عنوان یک استعاره در ذهن خواننده باقی بماند، زیرا بار در تاریخ شخصی‌اش له می‌شود و راهش را می‌چرخاند.

یک حرفه موفق

بار نقل می کند که چگونه با تعداد بالایی در قرعه کشی فارغ التحصیل شد و سپس در دهه 1970 به سیا پیوست. بار که در حالی که به دانشکده حقوق می رود، برای آژانس کار می کند، با مدیر جدید آن، جورج اچ دبلیو بوش، آشنا می شود. چند سال بعد، بوش معاون رئیس جمهور خواهد شد. و در سال 1991، بوش به عنوان رئیس جمهور، بار را در حالی که هنوز 41 سال دارد، به عنوان دادستان کل منصوب می کند.

بار در این خاطرات بارها از همراهی خود با بوش یاد می کند و نه تنها از او دفاع می کند بلکه او را به نوعی شهید در جنگ های رسانه ای می داند. “در معرض بمباران فرش وحشیانه و بی امان توسط مطبوعات – کمپینی مبتنی بر تحریفات فاحش و دروغ های آشکار.”

وقتی بار به ترامپ روی می‌آورد، ترکیب متفاوتی از وفاداری، تدافعی و کینه توزی پیدا می‌کنیم. ناامیدی او ناشی از این دیدگاه است که ترامپ، مانند شاه لیر شکسپیر، «بیشتر گناه در برابر گناه است». اما در حالی که بار از این دیدگاه حمایت می کند، بسیاری از خوانندگان بدون شک بر روی گناهان تمرکز خواهند کرد.

بار شاید قانع‌کننده‌تر باشد وقتی توضیح می‌دهد که تمرکز نادرست و دائمی ترامپ بر نارضایتی‌های خودش چگونه به قیمت نامزدهای خوب و حرکت اساسی حزبش در سال‌های اخیر و در حال حاضر و احتمالاً برای سال‌های آینده تمام شده است.