-رارو- زکرید زکریا ج نر یهرداز و یلگر آمریکایی در شبکه یری «سی آن آن»؛ یک داستان دو المپیک است. یازیهای المپیک ۲۰۰۸ آیا به خاطر دارید؟ ن در زمان با قدرت اقتصادی و پیچیدگی‌های فناوری خود آن را خیره کرد و مصمم بود
تیترهای ستایش آمیز درباره اخبار رسانه های استرالیا، بریتانیا و آمریکا دیده می شود. روزنامه “دنی مورنینگ هرالد” در ن زمان درباره مراسم افتتاحیه المپیک نن نوشته بود: روزنامه “ایونینگ استاندارد” لندن از نن رویداد تحت ونوان “
در واقع، این ایده خارجی از بسیاری از رهبران جهان بر روی سیاره زمین از جمله “جورح دابلیو بوش” اولین رئیس جمهوری آمریکا که در المپیک یک کشور شرکت کرده است نیز به طور تلویحی مورد پذیرش قرار گرفت. . . . . .
الن المپیک را با بازیهای المپیک زمستانی پکن که از امروز آغاز شد را مقایسه کنید. کشمان کشورها، یعنی ایالات متحده آمریکا در بریتانیا و استرالیا، همگی تحریم های دیپلماتیک بازی ها را به دلایل خود درباره نقض حقتو می گوید. هیچ یک از رهبران اصلی کشور های غربی در یک رویداد شرکت نمی کنند. هاره نمایش، دوست نزدیکتر، ن، “ولادیمیر پوتین” رئیس جمهوری روسیه خواهد بود.
آن رویداد بدون فریادهای معمول جمعیت تماشاگران و مسابقات نندگان مسابقات برگزار می شود. به چین به دلیل ذکر سفر غیرممکن است. دولت چین اکثر مردم عادی از حضور در آن منع شده است و همه اینها به این معنا هستند که استادیوم ها و سایر مکان ها اساساً استودیوهای هستند و مسابقات ورزشی در مقابل سکوهای تقریباً خالی از حضور تماشاگران انجام شده و از رسانه ها پخش می شوند.
. . . . دولت چین با سخت ی‌هری‌های اولیه خود را از شناسایی کوید در مراحل آغازین آن به رور پیشگیری از جلوگیری و را مییر کر
اکشن کشور کمتر از 500 مورد مرگ ناشی از وویید را کرده است کا کنار گذاشتن احتمال موارد اندک گزارش نیز این میزان تفاوت خیره کننده است.
یا این وجود، انمان گونه ای که یاری از نظر بررسیان کرده است یهویه اومیکرون به ایدری راحت و سریع منتشر میشود که دنبال کردن سیاست به “رید کوید” مانند گذاشتن به نظر نمی‌رسد که واکسن‌های چینی در اثر آسیب‌های ناشی از اومیکرون تأثیر زیادی داشته باشد.
در این مورد از آمارهای رسمی دولتی چین نیز به تعداد 1.4 میلیارد نفری آن کشور افزوده می شود. گروه مشاوره اوراسیا در هر ژانویه فهرستی از ده خطر بزرگ جهانی را انجام می دهد و امسال سیاست به صفر رساندن کوید که از سوی دولت چین دنبال می شود را به عنوان اعلام خطر یک جهان معرفی کرده است.
یاست‌های اجرا شده برای مقابله با کوید در نن هنه زیادی دارند. ارتباط آن کشور با دنیا قطع شده است. در دو سال گذشته، رئیس جمهور ن از مقامات ارشد چینی به جارج از کشور سفر نکرده اند. کد کمی از دیپلمات‌ها و بازرگانان به هرهای خارجی می‌روند. ورود گردشگران آکشن کشور اساسا ممنوع شده است. . . . . .
یمانی که «دنگ شیائوپینگ» اصلاحات را در نن آغاز کرد عبارتی را به رار برد که به یک رار تبدیل شد: «اصلاح و گشایش». «ن «یشایش» اکنون مانند یک خاطره دور به نظر میرسد. امروز چه در مورد چین می‌بینیم سرکوب بیشتر و ر شدن در کشور است.
از برخی جهانات، کوید یک نقص اصلی در مدل چینی را برجسته می‌کند. یتن میتوواند با کارايی بی رحمان احمدی خوب كه اغلب باث میشود سیناستگاری دموكراتیک غریبی، و دره دوم به نظر میرسد. . . . . .
ثرین مثال برای این موضوع سخت گیری دهه‌های چی نن در مورد سیاست تک فرزندی است که در دهه ۸۰ میلادی شتاب بیش از حد به خود گرفت. . . . . . یا این وجود، در دهه ۹۰ میلادی، زمانی که جمعیتی سرزندگی یک دارایی مهم است، این سیاست نتیجه معکوس داشت.
یا این وجود، هال‌ها طول د تا من موضع اش را تغییر دهد. اکنون، به نظر میرسد، تلاش برای معکوس کردن سیاست سخت گیرانه جمعیتی بسیار دیر باشد. . . .. .
در روز‌ها در واشنگتن، ری با حسادت به رارایی دولت پکن و یا استفاده نن در استفاده . . . . . زشاید ارزش نن را داشته باشد که نگاهی دقیق‌تر به نن چه در نن می‌گذرد داشته باشد.
در برخی زمینه ها به شدت موفق بوده است، اما همان دولت مرتکب اشتباهات بزرگ شده است قعیت ستن است که چین همیشه از بیرون جذاب و چشمگیرتر به نظر میرسد. باز بودن و رقابت پذیری ایالات متحده در عرصه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی اجتماعی به نظر می رسد، اما در طول قرن ها دوام آورده است که در طول این برهه بیشتر از مدل های دیگر به کارآمد حکمرانی شکست خورده است.
منبع: پست پست
