-رارو- دیرینه شناسان اخیراً موفق به کشف یک ستثل استثنایی در مونتانای ایالات متحده شدند که می‌توانند یک خون را در مرکب آشا کشف کنند. این سفالوپود ۳۳۰ میلیون ساله است که به رده خون‌آشام‌پایان یا اختاپودی‌فرم تعلق دارد، قدمت این گروه از جانداران حدود ۸۲ است.
به گزارش فرارو ، این کشف جدید، وورهای قبلی دیرینه شناسان در خصوص انتخاب اختاپوس‌ها از یک جدّی است که در دوران تریاس می‌زیسته یک مامل پیدا کرده است. بالب اینجاست که این خون آشام باستانی نه هشت، بلکه ۱۰ بازو دارد که در آن زمان نشان می دهد، احین حیوانات از دو شاخک کا.
کریستوفر والن دیرینه شناس از موزه تاریخ طبیعی یکمریکا (AMNH) و دانشگاه ییل می‌گوید: هیولای تازه کشف شده به افتخار رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا جوزف یایدن، که در زمان کشف طحرحهایی را برای بایی قرار داد. سیلیپسیموپودی بیدنی نامگذاری شده است. به نظر می‌رسد که می‌تواند این جاندار باستانی را دریافت کند
درک ما از تاریخ روند خون آشام پا‌ها در بهترین حالت هنوز پر از ابهام است. اختاپوس‌ها و ماهی مرکب خون آشام که به دلیل رنگ قرمز خونی و تارهای شنل مانند آن‌ها به این نام معروف است مطیف است. . یا این حال، در برخی از انواع سازندهای فسیلی استثنایی، که به نام Lagerstättes شناخته می‌شوند، فتافت نرم گهگاه حفظ می‌شود.
ی محل ستایی است که ولن و همکارش نیل لندمن، دیرینه زهناس موزه AMNH، موفق شدند این سیلیپسیموپودی را دد فسی به ز ست استستر کنند. این تصویر کوچک از یک ندن نرم که صدها میلیون سال دست نخورده باقی مانده است ولن می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که اولین خون آشامها، کمتر به صورت سطحی، شبیه ماهی‌های مرکبی هستند که می‌توانند داشته باشند. LL Syllipsimopodi bideni همچنین استدلال‌های مربوط به منشا خون آشامها را به چالش می‌کشد و مدل خانواده برای خانواده غالب سرپایان.
پیش از این نیز اشاراتی وجود داشت مبنی بر اینکه دودمان خون‌آشام‌پایان احتمالاً قدیمی‌تر است. اما اکنون ساعت مولکولی این دودمان – میزان جهش مولکولهای زیستی در DNA، که می تواند برای تعیین تاریخچه طرحی یک موجود زنده مورد استفاده قرار گیرد – نشان می دهد که خون آشامها بین 350 تا 330 میلیون سال پیش به وجود آمده اند. . . . . .
این ۱۰ زازو با مکنده‌هایی که دارند، نشان می‌دهند که این جدید ماهی‌های مرکب قطعاً با ۱۰ بازو توسعه یافته است. ا ا ا ا ا ه ه ه ز پ DeVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVV . . . . . . با این همه، تمام خونآشامهای فسیلی که با زائده کشف شده اند، تنها هشت بازو دارند، بنابراین این فسیل احتمالاً اولین ایده است که تمام سرپایان از اجدادشان دارای 10 بازو بوده است. »
سر اساس داده‌ها این فسیل شگفت‌انگیز، تشخیص‌دهنده تشخیص‌دهنده‌ای است که دو بازوی سیلیپسیموپودی بلندتر از بقیه دارند. امکانی وجود دارد که از اینها برای گرفتن طعمه استفاده شود، در حالی که توتاهترها می‌توانند برای حفظ و نگهداری باشند. این حیوان نیز مانند ماهی‌های مرکب امروزی، اژدری شکل بود و باله‌هایی داشت که به نظر می‌رسد به اندازه کافی بزرگ بودند تا به بها. در شباهت تشریحی دیگری به ماهی مرکب (و همچنین ماهی مرکب خون آشام) Syl Syllipsimopodi شواهدی اختاپوس‌ها این ساختار را ندارند و تنها از ساختارهای میله‌ای شکل به نام استایل‌ها ستفاده می‌کنند.
ایژگی‌هن ویژگی‌ها به قرار دادن کمک کرده است تا خاص نند سیلیپسیموپودی در کجای اکوسیستم این گونه می‌گیرد. لندمن می‌گوید: «Syllipsimopodi ممکن است یک شکارچی آبزی سطح متوسط. غیرقابل تصوری نیست که این جاندار باستانی از بازوهای مملو از مکنده خود برای بیرون راندن آمونوئیدهای کوچک از پوسته هایشان استفاده کرده باشد یا اینکه به ساحل میرفته تا براکیوپودها، دوکفهایها یا سایر حیوانات پوستدار را شکار کند.» نتایج این تحقیق در نشریه ارتباطات طبیعت منتشر شده است.
از: Sciencealert
هرجمه: مصطفی جرفی فرارو
